3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (3 Δεκεμβρίου) τα παιδιά της A' Γυμνασίου παρακολουθήσαν στο σχολείο την ταινία “Το όνομά μου είναι Σαμ” , ενώ ταυτόχρονα τα παιδιά της Β' και Γ' Γυμνασίου παρακολούθησαν την παράσταση “ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΠ΄ ΤΟΝ ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ” στο Σύγχρονο θέατρο.
«Το όνομά μου είναι Σαμ»
ΥΠΟΘΕΣΗ
Ένας διανοητικά καθυστερημένος πατέρας, ο Σαμ Ντόουσον,
προσπαθεί να μεγαλώσει τη κόρη του, Λούσι, με τη βοήθεια φίλων. Μετά την ηλικία
των επτά ετών η αγαπημένη του κόρη αρχίζει να υπερβαίνει τις δικές του
διανοητικές ικανότητες, οπότε η πολιτεία αποφασίζει ότι την ανατροφή της πρέπει
να αναλάβουν θετοί γονείς. Ο Σαμ προσπαθεί να κρατήσει με νύχια και με δόντια
τη κόρη του με τη βοήθεια μιας δικηγόρου, που δέχεται να τον υποστηρίξει
αφιλοκερδώς…
Η ταινία αυτή μας δίδαξε ότι δεν μετράει η εξωτερική
εμφάνιση ή εξυπνάδα, αλλά ο χαρακτήρας κάθε ανθρώπου. Απ' ό,τι καταλάβαμε, ο
Σαμ ήταν πολύ πλούσιος συναισθηματικά, παρόλο που είχε μια ιδιαιτερότητα, τη
νοητική στέρηση. Η ταινία ήταν ιδιαίτερα συγκινητική, επειδή είδαμε, αλλά και
νιώσαμε πώς είναι να σου παίρνουν μακριά ένα αγαπημένο πρόσωπο, πιο
συγκεκριμένα το παιδί σου.
Βασιλική
Νέμτσα
&
Μαρία Πατεράκη
(Μαθήτριες
της A΄ Γυμνασίου, Α3)
«Πιο
δυνατός από το Σούπερμαν»
Μια
παράσταση από τη Συντεχνία του Γέλιου αφιερωμένη στα άτομα με ειδικές ανάγκες
στο Σύγχρονο Θέατρο (Ευμολπιδών 45, Γκάζι)
Στις
3 Δεκεμβρίου παρακολουθήσαμε την παράσταση με τίτλο ‘’Πιο δυνατός και από τον
Σούπερμαν‘’, μια κωμωδία του Άγγλου RoyKift για παιδιά και νέους
που είχε δημιουργήθει την δεκαετία ‘80 και ’90. Έχει ως θέμα τη ζωή των ατόμων
με ειδικές ανάγκες και τα προβλήματα που αυτά αντιμετωπίζουν.
Υπόθεση
Πρόκειται για έναν
ανάπηρο προ- έφηβο τον Άρη, ο οποίος κυλούσε με το αμαξίδιό και περνούσε τις
δυσκολίες με αισιοδοξία και χιούμορ. Κατάφερε να αποκτήσει νέους φίλους και να
προσεγγίσει άτομα που αρχικά τον περιφρονούσαν λόγω του προβλήματος του.
Εντυπώσεις
Η παράσταση αυτή είχε χιούμορ, μας έκανε να γελάσουμε
παρολό που διαπραγματευόταν ένα ευαίσθητο θέμα, την αναπηρία
των νέων.Μας πέρασε το μήνυμα πως όλοι οι άνθρωποι έχουν ικανότητες και
δικαιώματα στην ζωή και ότι η αναπηρία τους δεν τους στερεί την χαρά της
ζωής.Με την επιμονή τους μπορούν να καταφέρουν πολύ περισσότερα από όσα εμείς
νομίζουμε.
Σκηνοθεσία:
Βασίλης Κουκαλάνι-Αντώνης Ρέλλας. Οι δυο επιμελήθηκαν και την μετάφραση/
διασκευή.
Διανομή: Γιώργος
Κατσής, Βασίλης Κουκαλάνι, Μαρία Μοσχούρη, Τάνια Παλαιολόγου, Μιχάλης
Τιτόπουλος, Θοδωρής Σκυφτούλης
Κίνηση: Εριφύλη
Στεφανίδου
Τα
5 τραγούδια της παράστασης έγραψε ο Φοίβος Δεληβοριάς.
Μαρία Κασιμάτη
&
Σοφία Κεντρωτή
(Μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου, Β2)
