Σάββατο 18 Μαΐου 2019

ΝΑ ΜΗ ΣΒΗΣΤΕΙ!



Κρατάμε για μέρες γραμμένες στον πίνακα και στην καρδιά μας τις αγαπημένες μας φράσεις από τα λογοτεχνικά κείμενα που διαβάσαμε στην τάξη ...

·         «Φεύγω με μια ματιά
Ματιά πλατιά όπου ο κόσμος ξαναγίνεται
Όμορφος από την αρχή στα μέτρα της καρδιάς.»   Οδυσσέας Ελύτης «΄Ηλιος ο Πρώτος»

·         «Θα ξανάρθουμε – είπαν. Και δίχως πόδια θα ξανάρθουμε ...

Να κρύψουμε τούτο το
            φως
μη μας το πάρουνε κι αυτό...»                      Γιάννης Ρίτσος « Η τελευταία π.α. εκατονταετία»

·         «Ήταν τώρα δεμένοι με κλωστές ψιλές, στέρεες. Πόσοι την ίδια ώρα, σ΄άλλα μέρη, σ΄άλλη γη...»
                                                                        Μέλπω Αξιώτη «Εικοστός Αιώνας»

·         «Άνθρωπος δεν είσαι; Άνθρωπος είμαι κι εγώ ‧ δε φτάνει;»
                                                                        Νίκος Καζαντζάκης «Αναφορά στον Γκρέκο»

·         «... μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια.»
                                                                        Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ « Ο μικρός πρίγκιπας»

·         « Μη με κρίνεις αυστηρά, μα φρόντισε να με βλέπεις απλώς και μόνο σαν ένα πλάσμα που μερικές φορές αισθάνεται ότι το ποτήρι ξεχειλίζει.»
                                                                        Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ

·         «Τιμή σ΄ εκείνους όπου στη ζωή των
Όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.»                        Κ.Π.Καβάφης «Θερμοπύλες»

·         «Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα.»                                            Αντώνης Σαμαράκης «Ζητείται Ελπίς»

·         «Μα γιατί δε φωνάζεις για το δίκιο σου; Γιατί στέκεσαι έτσι σαν χαζή; Μπορείς να ζήσεις σ΄αυτό τον κόσμο αν δεν πατήσεις λίγο πόδι, αν δε δείξεις τα δόντια σου; Γιατί είσαι άβουλη;
                                                                        Άντον Τσέχωφ «Ένας αριθμός»

·         άδραξε την μέρα
έχοντας όσο το δυνατόν λιγότερη εμπιστοσύνη στο αύριο.
(carpe diem quam minimum credula postero)
                                                                        ΟΡΑΤΙΟΣ «ΟΙ ΩΔΕΣ» από την ταινία «Ο κύκλος των                                                                                                                 χαμένων ποιητών»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου