Λεονταρισμοί : Tushemisht, Αλβανία

Παρασκευή 17 Μαΐου 2019

Tushemisht, Αλβανία

Για να δείτε την εργασία της μαθήτριας Καπμπάρδη Χρυσάνθης (Β2) σε μορφή pptx, πατήστε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Λεονταρισμοί»

έτσι ονομάζουμε τη νέα μας εφημερίδα!

Το όνομα μάς το υπαγόρευσε η θέση του σχολείου μας, το ύψωμα στην άκρη αυτή του λιμανιού, στα νότα του θρυλικού μαρμάρινου λέοντα, αυτού που κατασκεύασε ο γλύπτης Γιώργος Μέγκουλας και από το 1997 κοσμεί με την επιβλητική παρουσία του την «μπούκα» του λιμανιού και την περιοχή μας, αντίγραφο του άλλου, του κλεμμένου, που βρίσκεται στη Βενετία.

Ο Λέων αυτός που ατενίζει αγέρωχος τα πέλαγα, σύμβολο του Πειραιά, γίνεται και δικό μας σύμβολο. Μας θυμίζει τους ήρωες της Ιλιάδας που πολεμούν με την ορμή λεόντων αλλά και τους ακοίμητους μαρμάρινους φύλακες πυλών και λιμένων που απομακρύνουν κάθε επίδοξο κατακτητή. Μας δίνει θάρρος και ενέργεια, για να καταγράψουμε τις σκέψεις μας, τις δράσεις μας εντός και εκτός σχολείου, τις ιστορίες μας...

Όταν τον επισκεφθήκαμε και τον παρατηρήσαμε προσεκτικά από κοντά, διαπιστώσαμε ότι παράλληλα με τα ζωώδη χαρακτηριστικά του λιονταριού, αποτυπώνονται στη συνολική του μορφή και ανθρώπινα χαρακτηριστικά, η έκφρασή του θυμίζει άνθρωπο. Άνθρωπος και ζώο συνυπάρχουν στην ίδια όψη, ψυχή και νους, λογική και συναίσθημα, ορμή και εγκράτεια, πάθος και ηρεμία, δύναμη και αυτοπεποίθηση, όραμα και αποφασιστικότητα. Όλα όσα επιδιώκουμε, δηλαδή, να καλλιεργήσουμε στους μαθητές μας, τα αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο αυτό το μαρμάρινο γλυπτό.

Με μαθητές ευαίσθητους, ώριμους, ανθρώπινους και ανθρωπιστές αλλά και ορμητικούς, «λεοντόκαρδους»

«Με λογισμό και μ’ όνειρο» ξεκινάμε...

Σ. Λουράντου

Το δικό μας λιοντάρι

Ο Λέων του Πειραιώς είναι ένα μαρμάρινο γλυπτό, που προσομοιάζει με τον "λέοντα της Χαιρωνείας", ύψους υπέρ των 3 μέτρων το οποίο βρισκόταν στον μυχό του λιμένα του Πειραιά μέχρι το 1687, όταν το απήγαγε ο Φραγκίσκος Μοροζίνη, δόγης της Βενετίας. Από την επιβλητική παρουσία του μνημείου, ο λιμένας ονομαζόταν και Πόρτο Λεόνε (Porto Leone). Σήμερα το γλυπτό αυτό κοσμεί την είσοδο του ναυστάθμου της Βενετίας. Το μνημείο αυτό δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα το πότε και για ποιον λόγο κατασκευάστηκε, πότε και για ποιον λόγο τοποθετήθηκε στον Πειραιά. Όλα όσα ξέρουμε στηρίζονται κυρίως σε διηγήσεις και θρύλους. Η πρώτη αναφορά του λιμανιού ως Πόρτο Λεόνε γίνεται σε ναυτικό χάρτη του Γενοβέζου Πέτρου Βισκόντι το 1318. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι το μνημείο δεν βρισκόταν εκεί από πιο παλιά. Ο Παυσανίας και ο Στράβωνας οι οποίοι περιγράφουν τον Πειραιά κατά την περίοδο της παρακμής του, ενώ αναφέρονται σε πολλά μνημεία, πουθενά δεν αναφέρουν το λιοντάρι. Το γεγονός αυτό οδήγησε τον Αkerbladστο συμπέρασμα ότι φτιάχτηκε περίπου το 2ο μ.Χ. αιώνα. Άλλοι ερευνητές υποθέτουν ότι φτιάχτηκε από τον μεγάλο δούκα της Αθήνας Γκυ ντε Λα Ρος και άλλοι πως φτιάχτηκε μεταξύ 11ου και 15ου αιώνα.

Αν και δεν είναι γνωστή η αρχική θέση του, εκτιμάται ότι βρισκόταν στο μυχό του λιμανιού, μεταξύ του κτιρίου της Εθνικής Τράπεζας και του Τινάνειου κήπου. Οι Spon και Wheler, το 1675, αναφέρουν αυτήν την πληροφορία, προσθέτοντας ότι είχε μέγεθος τριπλάσιο του κανονικού. Παρατηρώντας το σωλήνα που κατέληγε στο στόμα του μέσω της ράχης, συμπέραναν, επίσης, ότι χρησίμευε ως κρήνη.

Πολύς λόγος έχει γίνει και για τις επιγραφές στη ράχη του λιονταριού, οι οποίες και μπορούν ίσως να δώσουν απάντηση στο ερώτημα που αφορά το πότε και γιατί κατασκευάστηκε. Ο Laborde υποστήριξε ότι οι επιγραφές χαράχτηκαν την εποχή κατά την οποία το λιοντάρι μεταφέρονταν από το Μαραθώνα στην Αθήνα. Υποστηρίζει, δηλαδή, ότι το μνημείο είναι δημιούργημα των Αθηναίων σε ανάμνηση της νίκης των Ελλήνων στο Μαραθώνα. Αντιθέτως, με βάση τον Bugge, οι επιγραφές χαράχτηκαν γύρω στα μέσα του 11ου αιώνα. Με αυτή την άποψη συμφωνεί και ο Γρηγορόβιος και προσθέτει πως οι επιγραφές χαράχτηκαν από την ακολουθία του Βασίλειου του Βουλγαροκτόνου κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα το 1018. O Grimm τοποθέτησε χρονικά τη χάραξη των επιγραφών αυτών το 12ο ή το 13ο αιώνα. Άλλοι λόγιοι υποστηρίζουν την άποψη του Γρηγορόβιου και προσθέτουν ότι οι επιγραφές χαράχτηκαν κατ’ εντολή του κόμη Καίνιξμαρκ (Konigsmark) ή από στρατιώτη του για διασκέδαση το 1688. Οι Akerblad, Kopish, Grimm, Bugge, Γρηγορόβιος, Αρβανιτόπουλος, Χιωτέλης υποστήριξαν ότι οι επιγραφές χαράχτηκαν από Σουηδό μισθοφόρο, ο οποίος υπηρετούσε στη φρουρά των Βαράγγων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 11ο αιώνα. Ο Laborde αντιτίθεται με την εκδοχή αυτή υποστηρίζοντας ότι οι Βάραγγοι δεν είχαν ούτε τη συνήθεια αλλά ούτε και την γνώση που απαιτείται για τέτοιου είδους επιγραφές.

Ίσως κάποτε μάθουμε το χρόνο και το λόγο κατασκευής του. Αναμένουμε…

Λυρής Παναγιώτης (Β3)- Σαλιβέρου Φωτειάννα (Β4)

Συντακτική Ομάδα Μαθητών

Δράκος Δημήτριος Θεοφύλακτος Γ1

Θεοδωράκογλου Θεόδωρος Γ1

Μίκα Φιλοθέη Γ1

Χανδακάρης Κωνσταντίνος Γ1

Γρίβας Χρήστος Γ2

Καραλή Άννα Γ2

Κασιμάτη Μαρία Γ2

Κεντρωτή Σοφία Γ2

Λυρής Παναγιώτης Γ3

Μακρής Παντελής Γ3

Σαλίβερου Φωτεινή Άννα Γ4

Σκάσης Πέτρος Γ4

Τζαβάρα Μαρκέλλα Γ4

Χατζηιωαννίδης Βασίλειος Γ4

Αργυροπούλου Κατερίνα Β1

Λουκάς Αλέξης Β2

Μουσκάι Ντανιέλ Β3

Νέμτσα Βασιλική Β3

Παπαθανασίου Μιχαήλ Β3

Πατεράκη Mαρία Β4

Ρούσσου Μιχαέλα Β4

Διαμαντοπούλου Δήμητρα Α2

Ηλιόπουλος Ανδρέας Α2

Καραλή Καλλιόπη Α2

Συρίγου Ειρήνη Α2

Τσουμάκης Χριστόφορος Α2

Παύλου Αποστόλης Α4

Πιπίνος Ευάγγελος Α4